4.3.15


 Παρασκευή 6 Μαρτίου
Ημέρα κατά της βίας στα σχολεία με τους Πειρατές της Καταστροφικής
(Εκδόσεις Ψυχογιός) 

*** Στο βιβλίο περιλαμβάνονται σελίδες δραστηριοτήτων
Επιπλέον δραστηριότητες σχετικές με την ιστορία μπορείτε να δείτε στον παρακάτω σύνδεσμο:
http://www.slideshare.net/georgekatselis/ss-27609563

Απόσπασμα από το βιβλίο:
...Δυσκολεύτηκαν, βέβαια, πολύ να μάθουν να συνεργάζονται και να παίζουν χωρίς να διαμαρτύρονται ή να μαλώνουν. Κάθε αρχή και δύσκολη. Και τι δε σκαρφίστηκαν για να νικήσουν ο ένας τον άλλο. Χτυπήματα κάτω απ' τη μέση, τρικλοποδιές, γαργαλητά, τράβηγμα φανέλας, δωροδοκίες με σεντούκια θησαυρών. Είδε και έπαθε το σοφό δελφίνι να τους κάνει να κόψουν τις κακές συνήθειες και να βάλουν μυαλό. Σιγά σιγά όμως με πολλή πολλή προσπάθεια, τα κατάφεραν.
Τα ψαράκια, οι ιππόκαμποι και τα άλλα πλασματάκια του βυθού ξεμύτισαν από τις κρυψώνες τους και δεν μπορούσαν να πιστέψουν αυτό που έβλεπαν. Οι δυο αιώνιοι αντίπαλοι, ο Αμπεμπαμπλόμ και ο Τουκιθεμπλόμ, πανηγύριζαν σα μικρά παιδιά. Σε λίγο κατέφθασε και το κανάλι του βυθού Άλφα Βήτα Μπουρμπουλήθρα με τη δημοσιογράφο Λήδα Γαρίδα. Ο επόμενος ποδοσφαιρικός αγώνας των πειρατών ήταν συναρπαστικός. Αμπεμπαμπλόμ εναντίον Τουκιθεμπλόμ με τερματοφύλακες τον πράσινο και τον κόκκινο παπαγάλο. Η Λήδα άρχισε να περιγράφει γεμάτη αγωνία:
“Κυρίες και κύριοι, ο Αμπεμπαμπλόμ έχει τώρα τη μπάλα και κατευθύνεται τώρα προς το αντίπαλο τέρμα, περνάει ένα κουπί, μια ψαροκασέλα, μια άγκυρα κι έναν καταπέλτη, κάνει μια καταπληκτική ντρίπλα στον Τουκιθεμπλόμ, σουτάρει...και ναι, η μπάλα χτυπάει στο κόκκινο κατάρτι και μπαίνει γκολ. Μα ο Τουκιθεμπλόμ δεν παραπονιέται, τρέχει γρήγορα να τον συγχαρεί. Αγκαλιάζονται και φιλιούνται, φιλιούνται κι αγκαλιάζονται, χορεύουν μάμπο και σάμπα με τους παπαγάλους αγκαλιά, κάνουν κατακόρυφες τούμπες και μακροβούτια, κλαίνε από συγκίνηση, ανταλλάσουν τις φανέλες τους, πανηγυρίζουν χέρι χέρι, πόδι πόδι, μύτη μύτη, αφτί αφτί, σηκώνουν τον διαιτητή Καβούρη στον ώμο τους και πανηγυρίζουν πάλι όλοι μαζί. Ναι, κυρίες και κύριοι του γλυκού και του αλμυρού νερού, η “στρογγυλή θεά” έκανε και πάλι το θαύμα της. Γιατί σημασία δεν έχει η νίκη αλλά η προσπάθεια και η χαρά του παιχνιδιού, και αυτό το ένιωσαν βαθιά μέσα τους οι δυο πειρατές”, συμπλήρωσε η πορτοκαλιά δημοσιογράφος με τις λεπτές κεραίες...



...ΚΑΙ ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΒΙΑ

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου