ΤΥΠΟΣ

ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ 
ΓΙΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΜΟΥ



“Στο βιβλίο «Νάιμ, Μόνο η αγάπη» του Γιώργου Κατσέλη το θέμα της συνύπαρξης με τον Άλλο και της αποδοχής του διευρύνεται. Πέρα από το προσφυγικό, αναπτύσσεται η σχέση ενηλίκου- ανηλίκου που είναι ιδιαίτερα δύσκολο να κινήσει το ενδιαφέρων των παιδιών. Η έκφραση της αγάπης των δυο δίδυμων μικρών κοριτσιών αποτυπώνεται με τρυφερότητα και άνεση γραφής. Η εικονογράφηση της Κατερίνας Χαδουλού διευρύνει τη λεκτική αφήγηση. Δύσκολο το θέμα για μικρές ηλικίες. Ο συγγραφέας τα κατάφερε θαυμάσια, προκαλώντας και το συναίσθημα και τη σκέψη των μικρών αναγνωστών. Συγχαρητήρια!”

Άντα Κατσίκη-Γκίβαλου, Καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών 



ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΥ Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΕΜΠΡΟΣ" ΤΗΣ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ 
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΣΚΟΡΔΑ
 
 https://www.emprosnet.gr/article/71622-o-theofilos-deihnei-sta-paidia-apo-poy-prepei-na-antloyn-dynami

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΤΣΕΛΗ ΣΤΟΝ ΜΑΓΙΚΟ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ KOSVOICE (6-12-2012)
Επιμέλεια: Έρικα Αγγέλικα Γαρμπή
http://www.kosvoice.gr/%CE%BF-%CE%BC%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82-%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AD%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%85%CE%BE%CE%B7


1)Ποιο ήταν το πρώτο σας παιδικό βιβλίο που εκδόθηκε και πώς αισθανθήκατε;

Το πρώτο μου βιβλίο ήταν μια ιστορία επιστημονικής φαντασίας και εκδόθηκε το 2009 από τον εκδοτικό οίκο Μοντέρνοι Καιροί. Ο τίτλος του είναι Τούμπα Κούμπα Λουμπαμπά. Είναι μια μαγική φράση που λένε τα παιδιά όταν βρίσκονται σε αδιέξοδο και ξεπερνούν τα εμπόδια. Το μυστικό όμως για να “πιάσει” αυτή η φράση είναι να έχουν ενώσει τα χέρια, μια συμβολική χειρονομία που δείχνει ότι μόνο με τη συνεργασία πετυχαίνουμε στα δύσκολα. Η έκδοσή του ήταν ένα σημαντικό γεγονός για μένα αφού στάθηκε η αφετηρία για μια δημιουργική συνέχεια αλλά κυρίως επειδή αγαπήθηκε πολύ από τα παιδιά.

2)Τι σας εμπνέει περισσότερο;

Περισσότερο με εμπνέει η καθημερινή επαφή με τα παιδιά, ο τρόπος σκέψης τους, έκφρασης και αναζήτησης, μιας και είμαι και εκπαιδευτικός παράλληλα. Μέσα απ' αυτή την επαφή αναζητώ τα θέματα και ανακαλύπτω τους χαρακτήρες μου, με κριτήριο πάντα τι αρέσει στα παιδιά και τι καλύπτει τους προβληματισμούς και τις ανάγκες τους.

3)Πού γράφετε συνήθως;

Στο γραφείο μου, παρέα με τον προσωπικό μου υπολογιστή. Αν όμως μου έρθει μια καλή και πρωτότυπη ιδέα εκτός γραφείου, έχω πάντα μαζί μου ένα σημειωματάριο και τη σημειώνω για να μη την ξεχάσω.


4)Τι ετοιμάζετε αυτή την περίοδο, δώστε μας μια μικρή γεύση.

Στις 25 Οκτωβρίου 2012 θα κυκλοφορήσει το πέμπτο μου βιβλίο, από τις εκδόσεις Ψυχογιός, σε εικονογράφηση Βαγγέλη Ελευθερίου. Έχει τίτλο Στον Πλανήτη της Φαντασίας. Μιας και όλοι μας αναγνωρίζουμε τη σπουδαιότητα της φαντασίας, σκέφτηκα να της δώσω έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στο βιβλίο. Πώς μπορούμε μέσα από μια ιστορία να καλλιεργήσουμε τη φαντασία μας; Το βιβλίο είναι επηρεασμένο από τις αρχές του υπερεαλισμού αλλά τις δίνει στα παιδιά με έναν παιγνιώδη τρόπο, μέσα από την αφήγηση και τα παιχνίδια φαντασίας που υπάρχουν στις δραστηριότητες, στο τέλος του. Θα σας φανεί παράξενο αλλά το ερέθισμα για να το γράψω εκτός από την αστείρευτη παιδική φαντασία, ήταν ένα απόσπασμα από τα δοκίμια Ανοιχτά Χαρτιά του Οδυσσέα Ελύτη. Εκεί ο ποιητής σημειώνει ότι έπαιζε με τον Ανδρέα Εμπειρίκο υπερεαλιστικά παιχνίδια φαντασίας μέσα από ερωταποκρίσεις. “Τι είναι το κόκκινο χρώμα;” “Ένα χαστούκι από παπαρούνες”. Ανάλογα παιχνίδια φαντασίας υπάρχουν στο νέο μου βιβλίο, ενταγμένα όμως σε ένα αφηγηματικό πλαίσιο. Ελπίζω να αρέσει στα παιδιά και εύχομαι με τη φαντασία να κάνουν τ' αδύνατα όλα δυνατά.


5)Πόσο πιστεύετε πως έχουν αλλάξει τα παιδιά από την εποχή που ήσασταν εσείς παιδί.

Η επανάσταση των υπολογιστών έχει αλλάξει ριζικά τον τρόπο μάθησης και γνώσης μέσα και έξω από το σχολείο. Επίσης η τηλεόραση και τα video games έχουν αλλάξει τα πρότυπα, δίνοντας πολλές φορές μια πλαστή εικόνα της πραγματικότητας. Πιστεύω όμως ότι οι ανάγκες των παιδιών μένουν πάντα ίδιες και ένας από τους καλύτερους τρόπους να τις υπηρετήσεις ουσιαστικά είναι το καλό λογοτεχνικό βιβλίο. Και η εποχή μας αυτό το έχει ανάγκη περισσότερο από ποτέ.

6)Τι πιστεύετε για την εξέλιξη της τεχνολογίας (e-books) και πόσο σας επηρρεάζει.

Δεν ξέρω στο μέλλον τι θα συμβεί γιατί ακούγονται πολλά, όπως ότι τα e-books θα κυριαρχήσουν. Στο παρόν όμως βλέπω χρηστική, και άρα θετική, τη συμβολή τους σε περιπτώσεις δυσκολίας πρόσβασης στο βιβλίο (π.χ. λόγω απόστασης), σε περιπτώσεις ανάγκης για άμεση πρόσβαση και ηλεκτρονική αποθήκευση, ακόμα και σε περιπτώσεις κόστους. Επίσης πολλές φορές είναι και θέμα προσωπικής επιλογής και ελεύθερης βούλησης. Δεν θέλω να είμαι αφοριστικός απέναντι στην τεχνολογία. Είναι σημαντικό ωστόσο να υπάρχει ένα μέτρο και μια αμοιβαία συμπόρευση του κλασικού με το καινούριο. Το βιβλίο με την κλασική μορφή θα παραμείνει αναντικατάστατο γιατί δημιουργεί τις προϋποθέσεις για μια ενεργητική πρόσληψη του περιεχομένου του από την πλευρά του παιδιού.

7)Ποιό ήταν το αγαπημένο σας βιβλίο όταν ήσασταν παιδί;

Θα έλεγα το πρώτο μου εξωσχολικό βιβλίο που μου δώρισε το 1980 στο νηπιαγωγείο η αγαπημένη δασκάλα μου Έφη Μπίσσα, μια αρχαία ελληνική μυθολογία, εικονογραφημένη και σε μεγάλες διαστάσεις. Έχει για μένα σημειολογική αξία γιατί άνοιξε μπροστά μου ένα παράθυρο σε μια ηρωική μυθική εποχή και γιατί στις εικόνες του αποτυπώνονται μερικές πολύ δυνατές παιδικές μου αναμνήσεις από τη ζωή στο χωριό.

8) Τι θα λέγατε στον κόσμο ότι αντιπροσωπεύει η παιδική λογοτεχνία;

Παραφράζοντας τον Ελύτη που έχει πει ότι η ποίηση είναι ο μόνος χώρος που την τελευταία λέξη δεν την έχει ο θάνατος, θα έλεγα ότι η παιδική λογοτεχνία είναι ο χώρος που την τελευταία λέξη δεν την έχει η λογική και το συμφέρον αλλά η φαντασία και το συναίσθημα. Είναι για το παιδί ένα περιβόλι λέξεων, συναισθημάτων, στάσεων και αξιών, ένας τρόπος να γευτεί, να νιώσει, να προβληματιστεί, να καλλιεργηθεί. Και για τους μεγάλους είναι ο χώρος της κρυμμένης αθωότητας των παιδικών χρόνων.

9) Έχετε λάβει απόρριψη από εκδοτικό οίκο και πώς το διαχειριστήκατε;

Η “απόρριψη”, και βάζω τη λέξη σε εισαγωγικά, είναι κάτι φυσιολογικό και όχι απαραίτητα αρνητικό. Πολλές φορές μπορεί να υπάρχουν διαφορετικά κριτήρια ή προσανατολισμοί σχετικά με ένα κείμενο ανάμεσα στον εκδότη και τον συγγραφέα. Γι' αυτό οι νέοι συγγγραφείς που ξεκινούν το όμορφο αυτό ταξίδι στη λογοτεχνία για παιδιά, δεν πρέπει να απογοητεύονται αλλά να επιμένουν και να ενημερώνονται πολύ και σε θεωρητικό επίπεδο. Θυμηθείτε τη Ρόουλινγκ και την πορεία της προς την επιτυχία και θα καταλάβετε τι εννοώ.

10) Τι θα συμβουλεύατε έναν νέο συγγραφέα;

Δεν ξέρω αν έχω την ικανότητα και το δικαίωμα να συμβουλεύσω κάποιον, και λόγω στάσης ζωής αλλά και επειδή θα ήθελα πάντα να βλέπω τον εαυτό μου σαν ένα νέο συγγραφέα, θα σας πω όμως την προσωπική μου μικρή εμπειρία από το χώρο αυτό. Βλέπω στην πράξη μέσα από τις επισκέψεις μου στα σχολεία ότι το χαμόγελο που προσφέρεις στα παιδικά πρόσωπα δεν συγκρίνεται με κανένα άλλο κίνητρο για να συνεχίσεις. Η μεγαλύτερη ικανοποίηση, το μεγαλύτερο βραβείο και η ηθική επιβράβευση είναι όταν τα παιδιά, οι αυστηρότεροι και πιο ειλικρινείς κριτές, σου λένε αυθόρμητα “Κύριε, ήταν πολύ ωραίο το βιβλίο σας”. Αυτό προσωπικά δεν το θεωρώ κάτι αυτονόητο. Ίσα ίσα νιώθω μεγαλύτερη την ευθύνη και προσπαθώ να γίνομαι ακόμα καλύτερος, να ενημερώνομαι, να διαλέγω πρωτότυπα θέματα, να επιλέγω προσεκτικά τις λέξεις και την πνευματική τροφή που θα προσφέρω στα παιδιά. Δεν θέλω να γράψω πολλά βιβλία αλλά καλά βιβλία που να αφήσουν το αποτύπωμά τους στις παιδικές καρδιές.



ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΤΣΕΛΗ ΣΤΟ INFOKIDS


Ο συγγραφέας και δάσκαλος Γιώργος Κατσέλης συστήνει στο infokids.gr τον «Τρι το τριγωνάκι»



Τα Χριστούγεννα βρίσκονται προ των πυλών και ένα από τα ωραιότερα δώρα που μπορούμε να χαρίσουμε στους μικρούς μας φίλους είναι τα παραμύθια. Το «Τρί το τριγωνάκι» είναι ένα εξαιρετικό παιδικό χριστουγεννιάτικο παραμύθι που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Τετράγωνο. Μιλήσαμε με τον συγγραφέα και δάσκαλο Γιώργο Κατσέλη για το βιβλίο, την έμπνευση, την θεατρική αγωγή στα πλαίσια του εκπαιδευτικού προγράμματος αλλά και για την ευτυχία του να είσαι γονιός διδύμων.
1) Έχετε γράψει ένα χριστουγεννιάτικο κατά βάση παραμύθι. Πώς εμπνευστήκατε αυτή την πρωτότυπη ιστορία;
Χαίρομαι για την ερώτησή σας, γιατί για πρώτη φορά μου δίνεται η ευκαιρία να πω δημόσια πώς γεννήθηκε στο μυαλό μου Ο Τρι, το τριγωνάκι. Υποθέτω ότι κάθε συγγραφέας παιδικών βιβλίων έχει κατά νου να γράψει μια χριστουγεννιάτικη ιστορία. Προσωπικά ήθελα να γράψω κάτι διαφορετικό από τις κλασσικές ιστορίες με τον Αϊ Βασίλη, το Χριστό και τη φάτνη, αλλά και από τις χιουμοριστικές γιορτινές ιστορίες, οι οποίες λίγο πολύ έχουν εξαντλήσει το θέμα. Η ιδέα μου δόθηκε μετά τις γιορτές του 2009, όταν μέσα στο μετρό της Αθήνας μπήκαν δυο φτωχά παιδάκια 10 ετών (πιθανόν παιδιά οικονομικών μεταναστών) και χτυπούσαν τα τριγωνάκια τους. Το θέαμα ήταν παράδοξο γιατί οι γιορτές είχαν περάσει, κανείς δεν τους έδινε σημασία ούτε χρήματα. Κάποια στιγμή κατέβηκαν και τότε είδα ότι το ένα παιδί είχε ξεχάσει, (ίσως παρατήσει) το τριγωνάκι του επάνω στο κάθισμα. Η εικόνα αυτή λοιπόν από ένα τριγωνάκι που ταξίδευε με το μετρό με έβαλε σε σκέψεις. Τι να ένιωθε το τριγωνάκι, ποια η σχέση του με τα παιδιά, μήπως το τριγωνάκι είναι κάποιος επιβάτης του τρένου της ζωής, ένας μετανάστης ίσως που αναζητάει ένα χέρι βοήθειας; Και ποια θα ήταν η τύχη του στη νέα ζωή που θα ξεκινούσε, πού θα κατέληγε; Κάπως έτσι έπλασα στο μυαλό μου τον τρυφερό αυτό ήρωα.
2) Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταξύ άλλων αναφέρετε ότι «Στον κόσμο της αγάπης , η αγάπη ζει αιώνια και η Ελπίδα πως ο κόσμος μας θα γίνει κάποτε καλύτερος στέκει ακόμη δυνατή, σαν τον ήχο του μικρού Τρι.». Ποιο είναι το «κλειδί» για να μιλήσεις στα παιδιά μέσα από ένα βιβλίο;
Το κλειδί ή καλύτερα τα κλειδιά, γιατί δεν είναι μόνο ένα κατά τη γνώμη μου, είναι πιστεύω η ειλικρίνεια, η απλότητα, η αίσθηση του τι αρέσει και τι δεν αρέσει στα παιδιά. Ξεκινώντας από αυτά μπορείς να προσθέτεις κάθε φορά, ανάλογα με το στόχο σου, φαντασία, χιούμορ, ευαισθησία, δράση και άλλα στοιχεία. Επιτρέψτε μου να πω στο σημείο αυτό ότι νιώθω τυχερός γιατί έχω την δυνατότητα να είμαι και εκπαιδευτικός και μπορώ πριν ακόμα ολοκληρώσω ένα νέο βιβλίο, να το έχω υποβάλλει στο αλάνθαστο παιδικό αισθητήριο. Αν τους αρέσει συνεχίζω, παίρνοντας ανατροφοδήτηση. Αν όχι, κάνω την αυτοκριτική μου. Πάντα όμως δεν ξεχνώ να μεταδίδω αισιοδοξία μέσα από τα βιβλία μου. Αυτό, πιστεύω, χρειάζεται περισσότερο από κάθε φορά η εποχή μας. Το νόημα λοιπόν της φράσης από το βιβλίο που παραθέτετε είναι αυτό ακριβώς. Όσο υπάρχει ένας άνθρωπος που θέλει να ακουστεί η φωνή του και τολμάει να αρχίσει την περιπέτεια της αναζήτησης, όπως κάνει ο Τρι το τριγωνάκι, τότε υπάρχει ακόμα ελπίδα.
3) Είναι «δύσκολοι» κριτές των βιβλίων τα παιδιά; Τι πιστεύετε πως τα γοητεύει σε μια ιστορία;
Τα παιδιά είναι απαιτητικοί αναγνώστες γιατί είναι άδολοι και αυστηροί κριτές. Δεν είναι εύκολο να γράφεις για παιδιά. Θα πρέπει να λαμβάνεις κάθε φορά υπόψη σου παιδαγωγικές, ψυχολογικές και κοινωνικές παραμέτρους. Η εμπειρία μου μου λέει ότι οι μικρότερες ηλικίες θέλουν να αναγνωρίζουν στις εικονογραφημένες ιστορίες ακόμα και όταν είναι σύγχρονες, κλασικά πρότυπα παραμυθιών όπου το κακό τιμωρείται, και το καλό επιβραβεύεται στο πρόσωπο συνήθως του κεντρικού ήρωα. Όσο προχωράμε σε μεγαλύτερες ηλικίες γοητεύονται από ποιο σύνθετα στοιχεία όπως η πλοκή, οι σχέσεις των χαρακτήρων, οι σύγχρονοι προβληματισμοί.
4) Είναι ένα ικανό μέσο εκπαίδευσης το βιβλίο; Πώς μπορούν οι γονείς να συνδράμουν και να αναδείξουν αυτό το στοιχείο;
Το λογοτεχνικό βιβλίο είναι μέσο αγωγής με την ευρύτερη έννοια της αναγωγής στους πνευματικούς ορίζοντες του παιδιού και λιγότερο ένα μέσο εκπαίδευσης. Ειδικότερα η λογοτεχνία έχει στόχο την αισθητική καλλιέργεια του παιδιού, τη δημιουργία δηλαδή κριτηρίων αποτίμησης του ωραίου και του αγαθού στη ζωή. Αυτό είναι κάτι πολύ ουσιαστικό που μπορεί να σου προσφέρει μόνο το λογοτεχνικό βιβλίο. Στα άλλα βιβλία θα βρει κανείς κυρίως γνώσεις και πληροφορίες. Στο λογοτεχνικό βιβλίο θα βρει και γνώσεις αλλά κυρίως θα βρει πρότυπα ζωής, αξίες, φαντασία και ομορφιά. Είναι ένα παράθυρο στον κόσμο, ένας τρόπος να ανοίξεις τα φτερά σου και να πετάξεις σε τόπους πρωτόγνωρους, ένας μοναδικός φίλος που δεν θα σε προδώσει ποτέ και ποτέ δεν θα σου στερήσει την απλόχερη και χωρίς αντάλλαγμα συντροφιά του. Γι΄αυτό και οι γονείς θα πρέπει να το αναδείξουν με τρόπο όχι καταπιεστικό και καταναγκαστικό αλλά δίνοντας εκείνοι το παράδειγμα της φιλαναγνωσίας, διαβάζοντας βιβλία μαζί με τα παιδιά, κουβεντιάζοντας τα θέματά τους, πηγαίνοντας σε παρουσιάσεις βιβλίων, σε βιβλιοπωλεία, παιδικές βιβλιοθήκες και γενικά οπουδήποτε προάγεται η παιδική λογοτεχνία.
5) Στην ιστοσελίδα των εκδόσεων Τετράγωνο παραθέτετε οδηγίες για παιδαγωγική και δραματουργική αξιοποίηση από τους εκπαιδευτικούς του παραμυθιού σας. Πώς αποφασίσατε να κάνετε αυτό το εγχείρημα; Οι μαθητές που θα συμμετάσχουν στο δρώμενο τι θα αποκομίσουν;
Θελήσαμε να δώσουμε κάποιες προεκτάσεις μέσα από ερεθίσματα θεατρικού παιχνιδιού και οδηγιών προς τους εκπαιδευτικούς για τους τρόπους που μπορεί να αξιοποιήσουν το παραμύθι Ο Τρι, το τριγωνάκι με τα παιδιά. Γι” αυτό εντάξαμε και στο τέλος του βιβλίου παιχνίδια φαντασίας και δημιουργικότητας γύρω από την ιστορία, ανεβάσαμε στο site των Εκδόσεων Τετράγωνο διασκευή σε σκετσάκι και επιτραπέζιο παιχνίδι. Το έκανα και το έχω κάνει και με τα άλλα μου βιβλία γιατί πιστεύω ότι το παιδί πρέπει να έχει ερεθίσματα βιωματικής προσέγγισης του βιβλίου, ακόμα και με το ίδιο του το σώμα. Του δίνουμε έτσι τη δυνατότητα να κάνει τις δικές του αναγωγές στην ιστορία, να δώσει το δικό του τέλος, να προσθέσει τους δικούς του ήρωες να δει τα συναισθήματά του σε σχέση με την υπόθεση, να επαναπροσδιορίσει τη στάση του στη ζωή, έστω και χωρίς να το κάνει συνειδητά αλλά σίγουρα θα είναι ωφέλιμο για τη συναισθηματική του ωρίμανση και τη διαδικασία κοινωνικοποίησής του. Ας μην ξεχνάμε ότι το συγκεκριμένο παραμύθι καλύπτει ηλικίες 4-8 ετών, μια πολύ σημαντική δηλαδή περίοδο της ζωής του παιδιού, ίσως τη σημαντικότερη κατά τους ψυχολόγους.
6) Ως συγγραφέας και μπαμπάς πόσο σημαντική θεωρείτε την ανάγνωση ή την αφήγηση παραμυθιών στα παιδιά;
Την απάντηση στο ερώτημά σας τη δίνει με απόλυτο και σαφή τρόπο ο σπουδαίος επιστήμονας Αϊνστάιν ο οποίος συνιστούσε να διαβάζουμε στα παιδιά μας πολλά παραμύθια. Και λέω με απόλυτο, γιατί όταν μία μαμά επέμεινε κάποτε να τον ρωτάει μήπως του αποσπάσει κανένα “επιστημονικό μυστικό” για τον τρόπο ανατροφής του παιδιού της, ο μεγάλος επιστήμονας επανέλαβε μονότονα: “πολλά παραμύθια, κυρία μου”. Φυσικά και συντάσσομαι με την προτροπή του. Αξίζει να το προσπαθήσουν οι γονείς, γιατί τα ωφέλη είναι πολλά όπως προαναφέρθηκε, σε μια εποχή εικονικής πραγματικότητας, video games, φροντιστηρίων και άγχους που ζουν τα παιδιά. Η επαφή με το βιβλίο θα είναι λυτρωτική όχι μόνο για τους μικρούς μας φίλους αλλά και για τους ενήλικες. Η επειρία μου ως μπαμπάς και ως εκπαιδευτικός αυτό μου δείχνει καθημερινά.
7) Το βιβλίο «Ο Τρι το τριγωνάκι» είναι ένα παραμύθι που μπορεί να μεταφερθεί και στις σχολικές τάξεις με πρωταγωνιστές τα παιδιά. Είναι ίσως ένα έμμεσο μήνυμα σας για την ανάγκη εισαγωγής της θεατρικής αγωγής και του θεατρικού παιχνιδιού στα σχολεία;
Η απάντηση είναι αναμφίβολα “ναι”. Ας μην ξεχνάμε ότι η θεατρική παιδεία έχει εισαχθεί στα σχολεία με ενιαίο αναμορφωμένο ωράριο αλλά θα πρέπει να γενικευτεί και στα υπόλοιπα. Εμείς απλά δίνουμε στους ειδικούς της θεατρικής αγωγής έτοιμο υλικό κειμένων και δράσεων προς αξιοποίηση, το μήνυμα ότι η λογοτεχνία μπορεί να σχετίζεται διαθεματικά και με άλλα γνωστικά αντικείμενα γιατί η ίδια δεν είναι τίποτε άλλο από την ίδια τη ζωή με όλες της τις όψεις. Και αυτό είναι πιστεύω το κοινό σημείο επαφής και η συμπόρευση με τη θεατρική παιδεία. Ποιος μπορεί άλλωστε να αρνηθεί το γεγονός ότι λογοτεχνικά κείμενα στάθηκαν με μεγάλη επιτυχία στο θεατρικό σανίδι; Να λοιπόν ένας ενδεικτικός τρόπος για να οικοδομήσουμε το σύγχρονο δημιουργικό σχολείο που δεν θα ενδιαφέρεται μόνο για τη στείρα απομνημόνευση, η σωστότερα, δεν θα ενδιαφέρεται καθόλου για την απομνημόνευση αλλά θα την έχει θέσει εκποδών από τον προσανατολισμό του.
8)Η πορεία σας δείχνει ένα ιδιαίτερο πάθος και μια αγάπη για τα παιδιά. Τι είναι αυτό που σας συγκινεί στην παιδική ηλικία;
Αναμφίβολα με συγκινούν και με εμπνέουν η απλότητα, η αυθεντικότητα, η αγαθότητα και η ειλικρίνεια της παιδικής ηλικίας, στοιχεία όλο και πιο σπάνια στον κόσμο που ετοιμάσαμε εμείς οι μεγάλοι. Ίσως είναι μια ανάγκη ζωής να ξαναγυρίσω στην παιδική μου ηλικία, στο χωριό που μεγάλωσα, να ξαναζήσω μέσα από τα παιδικά μάτια και τους ήρωές των βιβλίων μου τα παιδικά μου χρόνια, που ήταν πλήρη αισθήσεων και βιωμάτων. Η συγγραφή παιδικών βιβλίων είναι ένας μοναδικός τρόπος για να κατορθώσεις κάτι τέτοιο. Πιστεύω πως αν εμείς οι μεγάλοι δεν ξαναγίνουμε παιδιά, ποτέ δεν θα καταλάβουμε ούτε τα παιδιά μας ούτε τους άλλους ούτε τους εαυτούς μας τους ίδιους. Και έτσι, αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ.
9)Ένα από τα θέματα ημερήσιας διάταξης που απασχολούν την καθημερινότητά μας καλώς ή κακώς είναι η οικονομική κρίση. Πολλοί γονείς επιλέγουν να μιλήσουν στα παιδιά για την δύσκολη οικονομική κατάσταση που βιώνουμε τόσο σε εθνικό όσο και σε καθαρά οικογενειακό επίπεδο. Άλλοι υποστηρίζουν ότι μια τέτοια πράξη εισάγει τα παιδιά πρώιμα στο κόσμο των μεγάλων και τα εγκλωβίζει σε ένα αβέβαιο παρόν. Ποια είναι η δική σας άποψη; Πώς θα πρέπει να μιλήσουμε στα παιδιά για τα τυχόν οικονομικά μας προβλήματα;
Το πρόβλημα είναι μεγάλο και πολυσύνθετο. Δεν μπορεί κανείς αβίαστα να συνταχθεί με τη μία ή την άλλη πλευρά, χωρίς να λάβει υπόψη του όλες τις παραμέτρους. Η γνώμη μου είναι ότι πρέπει να απαντάμε με ειλικρίνεια στις απορίες των παιδιών και ανάλογα με το τι μπορούν να καταλάβουν γύρω από το θέμα. Από εκεί και πέρα το σημαντικότερο είναι όσο μπορούμε να μην τους μεταφέρουμε το δικό μας άγχος, τις δικές μας ανασφάλειες, τη δική μας δικαιολογημένη σε πολλές περιπτώσεις οργή. Ποιος θα δώσει πίσω στα παιδιά μας την παιδική τους ηλικία αν τους στερήσουμε το δικαίωμα να ονειρεύονται και να ζήσουν αυτή την ηλικία. Φυσικά και η οικονομική ευημερία είναι παράγοντας ευτυχίας. Αλλά παράγοντας ευτυχίας είναι και η ουσιαστική επικοινωνία με τα παιδιά, η αγάπη, η στοργή, το χαμόγελο, η αίσθηση της ασφάλειας, ο σεβασμός των δικαιωμάτων τους, η ισόρροπη σωματική και ψυχοπνευματική και συναισθηματική τους ανάπτυξη. Πόσο άραγε συμβάλλαμε σε αυτά πριν την οικονομική κρίση. Μήπως η κοινωνία της καταναλωτικής ευωχίας που υπηρετούσαμε, μας οδήγησε στο σημερινό αδιέξοδο, τόσο οικονομικό όσο και πνευματικό;
10)Ποια είναι η ωραιότερη και ποια η δυσκολότερη στιγμή με τα δίδυμα;
Τώρα που έκλεισαν τα δύο η δυσκολότερη στιγμή είναι και η ωραιότερη. Είναι εκείνη η στιγμή που εισβάλλουν στο γραφείο μου χτυπώντας τις πόρτες και φωνάζοντας δυνατά “αγκαλιά μπαμπά”. Διακόπτουν το συγγραφικό μου έργο και τον ειρμό των σκέψεών μου αλλά ταυτόχρονα μου προσφέρουν τέτοια ευτυχία χαρά και ενέργεια, που με κάνουν να νιώθω ο πλουσιότερος σε αισθήματα άνθρωπος του κόσμου.
11) Σας ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο σας. Σας ευχόμαστε ολόψυχα κάθε επιτυχία και ευτυχία τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο. Μπορείτε να αφιερώσετε κάτι στους αναγνώστες του Infokids;
Εγώ σας ευχαριστώ από καρδιάς για τη δυνατότητα που μου δώσατε να επικοινωνήσω με το κοινό σας και τις πραγματικά καίριες ερωτήσεις που μου θέσατε. Επιτρέψτε μου να σας συγχαρώ για την αξιέπαινη δουλειά που κάνετε για το παιδί και τους γονείς στο infokids. Κλείνοντας θα ήθελα να αφιερώσω στους χιλιάδες μικρούς και μεγάλους φίλους σας ένα παιδικό μου ποιηματάκι ενόψει και των γιορτών μαζί με τις ευχές μου για Καλά Χριστούγεννα σε όλο τον κόσμο.
Όλα τ' αστέρια
Όλα τ' αστέρια τ” ουρανού
αν πέσουνε στη γη
κάθε καρδιά μικρού παιδιού
θα κάνει μια ευχή
Κι αν κάθε ευχή σαν προσευχή
ακούσει ο θεός
θα γίνει τ' όνειρο ζωή
κι ο κόσμος πιο καλός







Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου